Nummer 44

In het prille begin van deze blog schreef ik de rubriek De voorbije week. 

Ik ga deze nieuw leven inblazen sé. Iets anders dan in het begin, maar nog steeds met de bedoeling om iets te vertellen over de voorbije week. Dat kunnen kleine gelukjes zijn, grootse avonturen of stoten die we hier meemaken op Nummer 44. En soms heel wat, soms een beetje minder, u kent dat wel het leven. 
​
Omdat ik ooit eindigde op week 3 gaan we deze week van start met 4, kwestie om niet vanaf nul te moeten beginnen. 

De voorbije week ging ik de internationale posttoer op want ik stuurde een brief naar Nederland en ook eentje naar Zwitserland. Ik leerde ineens ook in het postkantoor dat de postzegels voor het buitenland niet dezelfde zijn als deze voor in België. Wist ik niet.
De post die naar Nederland ging was een tweede snail mail, die naar Zwitserland daar zat een ring en oorbelletjes in voor Le Petit Requin. 

Zelf kreeg ik ook post, een hele mooie snail mail met een zelf gemaakt natuurboekje bij. Er zat zelfs een gedroogd bloemetje bij. Kijk hier maar:

​Het is heel lang geleden, maar ik won een prijs - jeej. Mme Carper had een hele mooie okerkleurige kindersjaal gehaakt en gaf deze graag weg. Ik op mijn beurt kan hem dus cadeau doen aan mijn 9-jarige metekindje. 

Ik las zowel bij Kathleen als bij Miss Pixie blogjes over leren luisteren naar je lichaam.
Ook aan de reacties te zien op hun blogjes zijn ze niet de enigen die daar mee bezig zijn.
Ik herken er veel in, want hier ook een ervaringsdeskundige. Leren luisteren naar je lichaam, het is vaak botsen tegen je eigen grenzen, vallen, terug opstaan en opnieuw proberen. Het blijft een oefening.

​We zijn de voorbije week nogal creatief bezig geweest op Nummer 44. Johan die maakt geen juweeltjes of prutst niet met papier maar maakt liedjes in zijn kleine studio hier in huis. Op zaterdagnamiddag maakte hij dit liedje voor een Lazy Afternoon. Mooi!

Hupsadesie en voor ik het goed en wel besef zijn die 30 dagen alweer om. 
Het was een leuke uitdaging, dus ik ga een keer nadenken hoe ik dit kan verlengen met een ietsiepietsie andere wekelijkse rubriek.

Ietsje vroeger deze week, maar hieronder de laatste 3 foto's om de 30 dagen uitdaging te voltooien. 

Boekenbuit! Vers leesvoer, aangevoerd uit de lokale bib. 

Mooie kaartjes uit de illustratiespecial van Flow die een plaatsje kregen op onze frigo.

Njomnjom, lekkere verse soep! Oké, makkelijke soep met groentjes uit de diepvries dat wel maar 't smaakt! 

Dan maar de truc met de banaan proberen, kwestie van die kleine snoodaards slimmer af te zijn. M'n neme een potje, liefst een glazen zodat je ze kan blijven observeren, een rijpe banaan, een stukje plastic folie, een rekkertje en een scherp mesje om gaatjes in de folie te prikken. Ze ruiken de banaan, kruipen door de gaatjes in het potje, smikkelen hun buikje rond homhom en als ze tegen hun vriendjes willen gaan vertellen dat er lekkers is kunnen ze er niet meer uit. Hihi. 

Allee, hopelijk toch. <a href="http://www.bloglovin.com/blog/12893685/?claim=6dx53t29xe5">Follow my blog with Bloglovin</a>

Week 4 ondertussen al van de 30 dagen, 30 details uitdaging. 
Een week van herontdekkingen, wandelen in het groen, smikkelen van lekkers, prutsen, een tweede snail mail op de post doen en genieten van kleine dingetjes.

Regendruppels op het raam.

Het brood was op en de ene bakker had zijn wekelijkse sluitingsdag, de andere zijn jaarlijks verlof, dan maar een smoske als middagmaal.

De avondzon in de wolken - de lucht stond in brand. Even maar, want een paar seconden later hadden de wolken helemaal andere kleuren.

Er worden mooie liedjes bij ons thuis gemaakt door Johan. Met piano, gitaar, drums ....
maar deze knopjes komen er ook aan te pas. 

Het leukste onderdeel van cake maken: de lepel met cakebeslag aflekken! 

Kronkelkronkel aan mijn voeten.

Vanmorgen om 8 uur stonden er al chocoladebroodjes op tafel.
Johan is ondertussen vertrokken voor een lange herfstwandeling, ik hou het vandaag op een luie zondag hihi!

Het fototoestel heeft hier maanden ongebruikt in de kast gelegen, ik haalde het enkel boven voor een foto voor op de blog of voor de gekke kuren van de katten. 
Maar sinds de 30 dagen, 30 details uitdaging van Madame Stof had ik opeens het fototoestel weer elke dag vast. En zo sloop de oude bekende kriebel die ik krijg bij het nemen van foto's stilletjes aan terug binnen ... 

Toen Johan me voorbije zondag vroeg of ik graag mee wou gaan vissen in Zundert net over de grens in Nederland zei ik geen neen. Niet om te vissen, daar ken ik eerlijk gezegd niets van, maar wel om een namiddag door te brengen langs de waterkant in het groen. 

Na een uurtje rijden waren we al in Nederland. We stapten uit de wagen, waren nog geen 3 stappen verder en Johan was me al kwijt ... Overal zag ik beelden die ik op foto wou vastleggen, details zoals het spinnetje op die gele bloem, maar ook de donkere regenwolken of die bruine grote beek. Klik, klik, klik. 

Terwijl Johan langs de oever liep met zijn hengel op zoek naar een vis die beet volgde ik hem langs de graskant met een stoeltje en het fototoestel in m'n hand. Dat stukje natuur werd voor een paar uur mijn speeltuin. En de tijd die vloog voorbij! 

Hupsadesie de fotokriebel is weer helemaal terug. En jeej hoor, want ik was even vergeten hoe ik hierin kan opgaan. Hmhm Nummer 44 verandert hier even in een fotoblog ...

Hebben jullie dit ook bij het nemen van foto's? Of bij iets anders? 

En hupsadesie, we zitten al aan week 3 van de 30 dagen, 30 details uitdaging. 

Het was een week van knutselen en prutselen, met wol en papier. En, een paar nieuwe dingetjes ontdekt waarbij ik een woehoe! riep (maar stilletjes hoor). De zon scheen en de regen viel, maar bij jullie ook waarschijnlijk ... 

Week 3 in detail.

Een koude maandagavond, opwarmen met een tas warme chocolademelk mmmm.
De eerste van deze nazomer en niet de laatste.

Het is lastig breien met katten in huis, of ze spelen met de draad of ze vinden de tikkende naalden geweldig interessant ... Maar tamtaradam, nog 2 bollen breien en dit is een lekker warme sjaal! 

Ik ben momenteel in een knutsel- en prutsperiode ... Maar goed dat ik recent iets nieuws ontdekte, waarbij het prutsmieke in mij zich helemaal kan uitleven: snailmail. 
Ondertussen is m'n eerste brief klaar en is hij deze week op de post gegaan naar Nederland. Spannend! Wie weet, binnenkort hier meer over titerititie.

Ik kocht deze pot kersenconfituur niet alleen voor het mooie etiket - maar ook omdat er geen extra suikers inzitten. Hashtag suikerminderen check!

Dit is eigenlijk onbedoeld een 'actiefoto' geworden. Ik wou jullie het favoriete speeltje van onze katten tonen van dichtbij - zonder kat - maar Yoko vond dat niet zo oké en grabbelde het voor m'n ogen weg. Een speeltje, daar moet mee gespeeld worden! 

Bodylotion smeren na het douchen, ik vergeet het keer op keer. En dan toch een droog velleke hebben .... Daarom deze eens proberen sé, smeren tijdens het douchen. 

Ochtenddauw.