Nummer 44

Elk voorjaar kijk ik er naar uit, naar het verlengde weekend in mei dat we met de rugzak gaan stappen in de Ardennen. In die rugzak zit alles wat we nodig hebben gedurende die 
4 dagen: kledij tegen de regen en voor de zon, eten, een tent, een slaapzak en een matje. Meer niet. Het zou anders ook veel te zwaar worden. 

We nemen de trein naar een klein Ardens dorpje waar ik meestal nog niet eerder van gehoord had, stappen daar uit en volgen dan de rood-witte wegwijzertjes van een GR naar een volgend dorpje, en zo verder, en verder. Op dag 4, enkele dorpen verder, nemen we de trein terug naar huis.

s' Nachts slapen we in het bos, yepyep wildkamperen, wat niet mag in België, kweethet. We wachten tot het bijna donker is en zoeken dan stilletjes een plek tussen de bomen waar we onze tent kunnen opzetten. Omdat we niet dichtbij een dorpje zitten is het
's nachts dan ook pikkedonker in dat bos. Een keertje werd ik zo wakker van een groep everzwijnen die vlakbij onze tent de grond aan het omwoelen waren, op zoek naar eten. Een beetje akelig dat geknor, gegrom en gewoel ... 
's Ochtends, zo vroeg mogelijk breken we onze tent af en laten we het plekje in het bos achter zoals we het gevonden hebben. 

Ondertussen zitten we al aan ruil #11. Ik sta er zelf versteld van hoeveel ruils er al geweest zijn sinds de start, zo'n dikke zeven maanden geleden. Tsjongejonge!

Sarah van C'est Saar wou ook heel graag meedoen met het Ruilen. 
Ze wist niet goed wat ze kon aanbieden om te ruilen, maar ik weet van haar blog dat ze heel goed overweg kan met haar naaimachine. Daarom stelde ik haar de vraag of ze een pennenzak wou maken. En ja hoor, dat zag ze wel zitten. 
Ze stuurde me foto's door van enkele stofjes uit haar collectie waarvan ik eentje met een geometrische print koos. 
Enkele weken later stak er een enveloppe in de brievenbus met een zelfgemaakte pennenzak in een superleuke stof. De groene binnenkant vind ik trouwens ook heel geslaagd.

In ruil wou Sarah graag enkele ringen, eentje voor haarzelf en twee andere die ze cadeau zou doen aan haar vriendinnen. Ik kreeg een aantal tips en aanwijzingen van Sarah en maakte zo enkele ontwerpjes, een foto werd genomen en doorgemaild zodat ze konden kiezen welke ring ze het liefste hadden.

Nu wou het toeval dat Sarah en haar vriendinnen alledrie hetzelfde ontwerp kozen! Ze vonden deze met het vogeltje die ik eerder ook al voor de give away maakte het mooist. Maar dat kon ik wel fiksen: het lukte me om drie ringen te maken met een vogeltje die elk een ander kleurtje hebben, zodat de ringen er toch niet alledrie exact hetzelfde uitzagen.
En, ik hoorde via Sarah dat de vriendinnen blij waren met hun ring, dus jeej :-)

Ik vond het weer een superruil!
Dank je Sarah voor de leuke pennenzak die gevuld zal worden met stiften, potloden en pennen.

Ps: de foto's zijn jammer genoeg een beetje wazig.
Ze werden met de smartphone genomen omdat het fototoestel samen met Lief op avontuur is in India. 

Herken je dat: je bent een boek aan het lezen en wil maar blijven doorlezen, weten wat er op de volgende bladzijde staat, maar het tegelijkertijd jammer vinden dat de pagina's die nog komen slinken. Woesten van Kris Van Steenberge is zo'n boek. 

Het is het einde van de 19e eeuw. Elisabeth, de dochter van de smid, trouwt met de jonge arts Guillaume Duponselle. Het zal geen gelukkig huwelijk worden. Als Elisabeth acht maanden later van een tweeling bevalt, blijkt de eerstgeborene een prachtige zoon, Valentijn. Het tweede kind is zo mismaakt dat Guillaume weigert hem een naam te geven. Toch blijft Nameloos in leven. Omdat hij vader en dorpelingen doet huiveren, gaat Nameloos gesluierd door het leven. En dan doet de Eerste Wereldoorlog zijn intrede.

Het verhaal speelt zich af in Woesten, een klein West-Vlaams dorpje in de tijd dat de pastoor, de dokter en de notaris het voor het zeggen hadden, toen Frans de taal van de elite was, het dorpsgefluister van de roddelende kwezels kwam en de nieuweling in het dorp de buitenstaander bleef. Knap hoe de schrijver die Vlaamse dorpssfeer beschrijft. 
En ook al is het meer dan 100 jaar geleden, die dorpssfeer blijft toch herkenbaar.

Het boek bestaat uit meerdere delen, waarbij in elk deel een ander personage de verteller is. Je krijgt meer en meer info, telkens vanuit een ander perspectief. Door het verhaal heen moet je je idee en mening dan ook meer dan een keer weer bijstellen. 

Het is niet alleen een mooi verhaal, het boek staat ook nog eens vol met prachtige zinnen!

Het boek is ondertussen uitgelezen, maar de personages en de verhaallijnen blijven nog rondspoken in m'n hoofd. Het heeft me nog even niet losgelaten. 

Je voelt me al aankomen, het is een aanrader zeker bij dit druilige zomerweer! 

Inge vond het ook wel fijn om te ruilen. 
Ze is naar eigen zeggen niet zo handig met knutselen, tenzij knutselen met eten.
Haar eerste idee was dan ook om iets te bakken maar ze zag dat ze niet de eerste was met dat plan. Een volgende idee was zelfgemaakte confituur, maar aangezien ik aan het suiker-minderen ben was het dat misschien toch ook niet ...

Wat Inge wel kon was me aan ideeën en niet te moeilijke recepten helpen over gezond en lekker eten. Dat zag ik geweldig zitten, dus duikelde Inge een schriftje boven en begon ze aan een receptenboekje. Het resultaat zat eind vorige week in de brievenbus: een leuk boekje met een stuk of 15 recepten in, van snel klaar tot iets moeilijker, van een soepje tot chocoladecakejes. Mmmmm!

In ruil had Inge graag setjes oorbelletjes. Ze maakte me het makkelijk want ze had ooit een kleuranalyse laten doen en bleek een warm herfsttype te zijn. Ik kon haar een groot plezier doen met goud, koraalrood en alle tinten van een vlammende herfst in het bos (klinkt mooi he). 

Inge haar juwelenkistje werd uitgebreid met enkele warm-getinte oorbelletjes en ik heb er een receptenboekje bij, een begin dat zeker nog zal aangevuld worden. 
De keukenprinses in mij deed alvast een kleine pirouette in de keuken hihi.  

Dank je voor de super ruil! 

Na het volgen van een workshop vintage juweeltjes maken enkele maanden geleden was ik direct verkocht! Ik zie graag grafische afbeeldingen en motiefjes en vind het ontzettend leuk om met deze mooie beelden dan ringen en oorbelletjes te maken. 

De afbeeldingen die je in de juweeltjes ziet vind ik in tijdschriften, verpakkingen, papieren draagtassen ... Recyclage van bestaande beelden dus. 

Meestal maak ik juweeltjes op vraag van anderen en voor het ruilen natuurlijk. Maar nu ben ik toch een keertje voor mezelf aan de slag gegaan. 
Bij het maken van deze ringen had ik de zomer in m'n achterhoofd: zomerkleedjes, shorts en slippers, vakantie, luieren ... hooi, klaprozen en een brandende zon. 

Voila, hiermee heb ik nu ook een zomerse collectie voor mezelf om uit te kiezen.