NUMMER 44
~ Schrijfsels van een gewoon meisje in haar eigen kleine wonderwereldje ~
 Dat vroegen ze me vaak toen ik nog een kleine ukkepuk was, en ik antwoordde steeds iets anders. Als kleine ukkepuk Toen ik nog een hele kleine uk was wou ik graag non worden. Dat had niks te maken met bidden of God, maar eerder met Whoopy Goldberg en de zingende en dansende nonnen in Sister Act. Het zag er in die film een enorm vrolijke boel uit. Daarna wou ik graag boerin worden, voor de beestjes zorgen, hele dagen buiten zijn in het zonnetje en groentjes eten uit de moestuin... tsjah, ik zag het nogal romantisch. Ook nog met dieren, maar toch ietsiepietsie anders wou ik ook wel politievrouw op een paard worden. Dat zou wel sjiek zijn! Iets later mocht het dan weer wat stoerder zijn en werd het paard ingeruild voor een moto. Bakker worden leek me ook wel wat, de hele dag taartjes maken en marsepeinen figuurtjes. Tot m'n mama me vertelde dat bakkers hééél vroeg moesten opstaan hrm, dat zou niet lukken met dat slaapkopje van me. Dan nog liever kok, dan kon ik de lekkerste gerechtjes klaarmaken en er stiekem van smullen, mmmmm. Iets grotere ukkepuk Dan weer wou ik graag geschiedenis studeren, over de oermensen tot de Grieken en de Romeinen, dat waren spannende tijden, daar wou ik wel meer over weten. Of neen, nog liever archeoloog dan mocht ik ook op zoek gaan naar oude schatten en allerlei avonturen beleven. De vrouwelijk Indiana Jones, waw. Dan leek het me wel fijn om mooie gebouwen te ontwerpen en architect te worden. Iets later was het apotheker en zalfjes en pilletjes maken. Ik vond het ook wel iets mysterieus hebben, al die kasten en schuiven vol doosjes en flesjes, en de apotheker die wist precies waar hij welk medicijn had weggestopt. Toen ik de eerste keer van filosofie hoorde wou ik dat heel graag doen, eindelijk het antwoord kennen op al mijn vragen. En dan weer psychologe, of cameravrouw of schrijver, of biologe .... Koppig meisje Toen ik een jaar of 9 was wou ik enorm graag beenhouwer worden. Hugh, jawel beenhouwer. Ik vond als klein meisje dat de toonbank van onze beenhouwer er altijd zo kleurig uitzag, de beenhouwer had ook altijd van die blozende kaken en ze waren altijd vrolijk en hadden plezier. Op m'n 9e leek het me ook simpelweg fijn om verkoopster te zijn in de beenhouwerij ... en vleesjes zijn lekker, toch. Toen ik m'n 11e nog steeds overtuigd (en koppig) verklaarde dat ik beenhouwer wou worden mocht ik naar de beenhouwersschool in de grote stad. Jipie! Zes jaar later had dit meisje dan ook een beenhouwersdiploma in haar handen en was ik klaar om m'n eigen beenhouwerij open te doen. Maar zo ver is het eigenlijk nooit gekomen, ik wou liever nog verder studeren en naar de hogeschool gaan. Maar noppesnoppes, ik koos niet voor filosofie, noch voor geschiedenis of architectuur ... naha het is marketing geworden. Daar had ik als kleine ukkepuk nog nooit van gehoord, van zingende en dansende nonnen, dat dan weer wel. En nu ik zelf groot ben (en oud en wijs) vraag ik soms aan m'n nichtje wat ze graag wil worden later, als ze groot is. Haar antwoord is al een tijdje lerares ... maar ik denk dat ze nog wel eens een paar keer van gedacht zal veranderen. En jij, wat wou jij graag worden als je groot was? En ben je dat uiteindelijk ook geworden, of veranderde je net als ik meer dan eens van gedacht? 8/1/2016 18:06:52
Ik wist vroeger nooit goed wat ik wilde worden. Ik heb mijn studiekeuzes (talen) eigenlijk altijd gemaakt op basis van interesse, eerder dan van wat ik ermee kan doen. Pas in mijn laatste jaar aan de unief besefte ik dat ik graag in een uitgeverij zou werken en dat is gelukt! Al blijf ik nu nog af en toe eens dromen van een eigen koffiebar, meer doen met mijn juwelen ... Dromen mag, he! :-) Als kind wist ik altijd goed wat ik wou worden: architect. Ik was altijd maar aan het tekenen en knutselen. Die keuze is nooit veranderd, tot ik na het zesde middelbaar mijn buik vol had van wiskunde. Het is dan maar interieurarchitect geworden. Een keuze die ik heb gemaakt op basis van wat mij leuk leek, niet persé waar ik goed in was. Als ik toen wist wat ik nu weet had ik misschien toch moeten doorbijten en kiezen voor iets in de wetenschappelijke sector :-)
Griet
9/1/2016 11:30:28
Toen ik heel klein was, was ik 100% overtuigd dat ik indiaan wou worden. 1 van mijn vroegste herinneringen is dat ik aan de hand van mijn grote papa door de tuin liep en ik was boos, heel boos. Hij probeerde mij uit te leggen dat je als indiaan geboren wordt en dat niet kan worden. Koppig als ik altijd geweest ben, wou ik dat niet aanvaarden. Ik wou en zou indiaan worden. Niet dus. Ook was ik iets later geïntigreerd door wetenschappen, ik keek graag naar alle oude zwart wit films over de wetenschappelijke uitvindingen, Edison, Fleming,... Ook wou ik wel oceaanbiologe worden. Uiteindelijk ben ik wetenschappen gaan studeren, eerst scheikunde en dan wetenschappen. Maar door het lot ben in terecht gekomen in de Supply Chain van chemische bedrijven. In het begin was dat leuk en nieuw en je kwam met heel veel mensen in contact. Maar de laatste 10 jaar wringt dit, been there, done that, tis niet mileuvriendelijk en tis alleen maar ifv centjes voor de aandeelhouders. Nu zou ik graag iets voor het mileu doen. En aangezien ik gepassioneerd ben door de bergen en klimmen, lijkt glaciologie me wel leuk, of een half jaar op Antarctica gaan zitten als wetenschapper, enfin als het maar met en in de natuur is en ten goede komt aan het milieu of het klimaat. Of het ooit zover komt, time will tell... 9/1/2016 11:35:15
Wat leuk om te lezen. Mijn jeugdige beroepskeuzes wisselden ook af en toe. Ik wilde vrij lang verpleegster worden tot ik steeds vaker naar het ziekenhuis moest. En ja die verpleegsters waren super lief en ze deden hun werk uitstekend maar plots had ik geen zin meer om nog meer tijd in het ziekenhuis door te brengen dan nodig was.
oh ja, al dikwijls veranderd van gedacht hoor! 15/1/2016 11:32:34
Oh, zo leuk om te lezen dit! Wel zalig dat jij een beenhouwersdiploma hebt, dat zou ik nu echt nooit gedacht hebben! Reageren is niet langer mogelijk.
|
meisjeBeetje dromerig, beetje naïef, beetje koppig, beetje vergeetachtig.
Lief zou zeggen, laat dat beetje maar vallen. leest vaak bijVerbeelding
Tales from the Crib Gerhilde maakt Liquid Skies Mme Zsazsa Le petit requin Dietemiet Ma vie en vert Mme Carper Chez Julie vroeger
April 2017
meer |
RSS-feed