NUMMER 44
~ Schrijfsels van een gewoon meisje in haar eigen kleine wonderwereldje ~
Toen ik nog een klein meisje was las ik graag sprookjes, ik was verzot op de verhalen van de Gebroeders Grimm waarvan ik een enorm dik sprookjesboek had. Ik las ze, herlas ze en las ze toen nog een keer! Toen ik deze week een keer niet kon slapen dacht ik aan de was die nog gestreken moest worden, dat de melk bijna op was, dat ... je kent dat wel. Tussen al die gedachten borrelde het idee om een verhaal te starten op de blog in de vorm van een sprookje en dit dan als een stokje - een estafette - door te geven aan een volgende blogger die daar een vervolg aan mag breien. Zij of hij geeft dit dan opnieuw door aan een volgende blogger om een stukje bij te schrijven enzovoort enzoverder tot er een heel sprookje ontstaat. Een sprookjesestafette dus. En dan twijfel natuurlijk, of het wel zou lukken ... ook herkenbaar waarschijnlijk. Maar, ik ben zo benieuwd naar hoe een verhaal kan groeien en vorm krijgen door er telkens iemand anders een stukje te laten aan bijschrijven, dus ik probeer het gewoon! Hier gaan we dan ... Hoe werkt de sprookjesestafette precies? Eigenlijk is het heel eenvoudig.
En dan nu het sprookje! "Er was eens heel lang geleden, in een land hier ver vandaan een meisje met lange bruine haren en een rood kleedje aan. Het meisje woonde bij haar oma in een huisje boven op een hoge berg. Het was lente, je hoorde de vogeltjes fluiten en de bloemetjes stonden in bloei. |
meisjeBeetje dromerig, beetje naïef, beetje koppig, beetje vergeetachtig.
Lief zou zeggen, laat dat beetje maar vallen. leest vaak bijVerbeelding
Tales from the Crib Gerhilde maakt Liquid Skies Mme Zsazsa Le petit requin Dietemiet Ma vie en vert Mme Carper Chez Julie vroeger
April 2017
meer |