De kriebel die ik krijg bij het foto's nemen

Het fototoestel heeft hier maanden ongebruikt in de kast gelegen, ik haalde het enkel boven voor een foto voor op de blog of voor de gekke kuren van de katten. 
Maar sinds de 30 dagen, 30 details uitdaging van Madame Stof had ik opeens het fototoestel weer elke dag vast. En zo sloop de oude bekende kriebel die ik krijg bij het nemen van foto's stilletjes aan terug binnen ... 

Toen Johan me voorbije zondag vroeg of ik graag mee wou gaan vissen in Zundert net over de grens in Nederland zei ik geen neen. Niet om te vissen, daar ken ik eerlijk gezegd niets van, maar wel om een namiddag door te brengen langs de waterkant in het groen. 

Na een uurtje rijden waren we al in Nederland. We stapten uit de wagen, waren nog geen 3 stappen verder en Johan was me al kwijt ... Overal zag ik beelden die ik op foto wou vastleggen, details zoals het spinnetje op die gele bloem, maar ook de donkere regenwolken of die bruine grote beek. Klik, klik, klik. 

Terwijl Johan langs de oever liep met zijn hengel op zoek naar een vis die beet volgde ik hem langs de graskant met een stoeltje en het fototoestel in m'n hand. Dat stukje natuur werd voor een paar uur mijn speeltuin. En de tijd die vloog voorbij! 

Hupsadesie de fotokriebel is weer helemaal terug. En jeej hoor, want ik was even vergeten hoe ik hierin kan opgaan. Hmhm Nummer 44 verandert hier even in een fotoblog ...

Hebben jullie dit ook bij het nemen van foto's? Of bij iets anders?