Nummer 44

Ik zag dat hoekje naast de zetel en de plant en dacht bij mezelf, hmmm daar ontbreekt precies nog iets, en maakte een kleurige stoffen mand om onze dekens in weg te steken. 

Eigenlijk wel handig, zo een mand om kleine rommeltjes in weg te steken, of speelgoed en knuffels van de kinderen. Je kan hem ook meenemen op vakantie om je vuil goed in weg te stoppen of hem gewoon thuis als linnenmand gebruiken, dat kan ook. 

Het is een heel eenvoudig naaiprojectje voor beginners dat op 1-2-3 klaar is. 

Hoe maak je deze stoffen mand?

Naast het klassieke naaigerief en een naaimachine heb je 2 stukken stof nodig, eentje voor de buitenkant van de mand en eentje voor de binnenkant. Je gebruikt best hele stevige katoen.
Ik vond deze stof bij IKEA, waar ze leuke en stevige interieurstoffen hebben die ook niet te duur zijn. Als je liever gewone katoen gebruikt kan je deze best verstevigen met vlieseline. Een laag, of voor extra stevigheid zelfs meerdere lagen.

Ik wou graag een hoge en niet te brede mand en knipte 2 stukken stof uit van 90cm x 65cm.
Als je liever een meer vierkante of een kleinere mand heb kan je de afmetingen natuurlijk aanpassen.

​Als je vlieseline gebruikt: knip deze in dezelfde grootte als je stukken stof en strijk deze op de binnenkant van je stof voor je begint te naaien.

​We beginnen er aan!

Leg de stof met de goede kant - de kant met het motiefje - naar binnen en stik de lange zijkant en een korte kant (de onderkant) toe. Doe dit zowel bij de buitenstof als de binnenstof.
Je kan de zijkanten zigzaggen, maar dat hoeft niet. Je kan de naden open strijken, maar dat hoeft niet. Enter luie naaister: check! 

Nu gaan we de bodem van de mand maken. Het is de bedoeling dat je twee hoeken stikt om deze later naar binnen te plooien om zo extra stevigheid te creëren. Eigenlijk net zoals de onderkant van een brik melk. Wacht, ik zal het stap voor stap uitleggen.

Leg de bodem van je mand plat en maak rechte hoeken. Let er op dat de naden mooi op elkaar liggen.

Tip: je kan een geodriehoek gebruiken als extra hulpmiddeltje. 
Trek een lijn in potlood of krijt op 8 cm van de hoekpunt, dit wordt je stiklijn. Doe hetzelfde met de andere hoek van je bodem. Steek eventueel speldjes zodat je stof niet meer kan verschuiven en stik op de lijn die je getekend hebt.

Doe hetzelfde bij de hoeken van je binnenstof. 
​Dat ziet er na het stikken zo uit: 2 flappige hoeken. 

Draai je buitenstof om, zodat de goede kant weer langs buiten zit. Let er op dat de hoekjes/flapjes mooi op de bodem liggen. Steek de binnenstof nu in de buitenstof en let er op dat de naden mooi overeenkomen.

Nu gaan we de bovenkant nog netjes afwerken. 
Draai de buitenstof enkele centimeters naar binnen en de binnenstof enkele centimeters naar buiten zodat de stof mooi op elkaar ligt. Ga er even over met je strijkijzer, dat maakt het stikken makkelijker! 

Steek enkele speldjes zodat je stof niet meer verschuift en stik op een centimeter van de rand.

En tadaaa: je stoffen mand is klaar! Je kan eventueel de bovenkant een stukje omdraaien zodat ook je binnenstof kan zien. 

Op het werk gebruik ik de agenda in Outlook om afspraken en vergaderingen in te noteren. Maar naast m'n scherm hangt ook een klassieke kalender met telkens drie maanden onder elkaar en een plastieken lint met een rood kadertje aan om de juiste dag aan te duiden. Op die kalender duid ik met een gele markeerstift mijn verlofdagen aan. Leuk om daar af en toe eens naar te kunnen kijken en wegdromen naar vakantie. 
​
Thuis heb ik ook een agenda op m'n pc staan om alles te kunnen opvolgen, maar ook hier hangt er een leuke kalender op onze ijskast waar ik alles nog een keertje op schrijf. Het is dubbel werk, maar ik heb graag dat overzicht en het is niet slecht voor het vergetelhoofd in mij. 

Ik had hem in A4-formaat gemaakt met telkens 2 maanden per blad. Na het printen moest ik juist nog elk blad in twee knippen, op het stippellijntje (makkelijk), bovenaan gaatjes knippen en er een touwtje doorhalen. Klaar!

Voila, nu kan ik hem invullen en omhoog hangen! En nooit nog een verjaardag vergeten .... 

​
​Als je nu denkt, hmm een verjaardagskalender, dat kan ik precies ook gebruiken!
Wel, in ruil voor een like op facebook (dat blauwe knopje linksonder), mag je hem gerust downloaden. ​
​​

Cadeautjestijd! Morgen moet ik hier ergens op de blog een 33 veranderen in een 34 omdat het dan mijn verjaardag is. Maar, het is ook bijna kerstmis en bijna nieuwjaar en daar horen natuurlijk ook pakjes bij. Omdat ik graag cadeautjes krijg, maar ze evengoed graag geef, dacht ik dat het leuk zou zijn om nog eens een give away te organiseren. Joehoe! 

Wat kan je precies winnen? Een van de zelfgemaakte juwelen op de foto hierboven. 
Je kan kiezen tussen het rode of het blauwe setje, telkens een ring en oorstekertjes.

Wil je graag een van de setjes winnen? Laat dan hieronder weten wat jij heel graag zou willen doen in 2016. Zo van, ik wil graag leren waterskiën, eindelijk die fotografiecursus eens volgen, elke dag op tijd gaan slapen of ... Schrijf er ook bij welke kleur juweeltjes (rood of blauw) je voorkeur heeft.

Je kan mee doen tot zaterdag 26 december, middernacht.
Veel succes!

Weet je nog dat er rond 2013 een heuse brei-hype was? Er werd gebreid op de bus en in de trein, bomen, bruggen en banken kregen een jasje van wol en breicafés plopten als paddenstoelen uit de grond. Door al die kleurtjes en gezelligheid werd ook ik aangestoken door de breikriebel.
En, aangezien het juist eindejaar was én dus cadeautjestijd kreeg ik van m'n zus een set breinaalden, enkele bollen blauwe wol en het boek Breien voor dummies cadeau. Want een dummie dat was ik hoor, o ja. 

Eens alle feestjes voorbij waren zette ik me thuis in de zetel met het boek op m'n schoot en de breinaalden in aanslag. Stap 1 was het opzetten van de wol op de priemen. Lusje per lusje lukte het om een 30-tal steken op te zetten. Oef, dat viel eigenlijk nog goed mee. Stap 2 was beginnen breien. Het boek raadde aan om met een rechtse steek te beginnen, dat was het makkelijkste want je herhaalt telkens dezelfde handeling. Woehoe, ik was vertrokken! De breinaalden tikten tegen elkaar zoals bij de echte, hihi. Een priem, hupsakee, nog een priem tralala ...
Ongeveer 10 priemen verder was ik eventjes afgeleid en liet ik een steek vallen. Oei, wat nu, ik had geen haaknaald in de buurt om de steek op te halen. Erm dan maar zo laten, ik zou dat kleine gaatje later wel fiksen. 

Ik breide in stukjes en in beetjes: 2 breinaalden tijdens het TV kijken, enkele dagen later 1 breinaald na het avondeten, een week later nog 3 breinaalden op een luie zondag .... pfff breien op die manier ging maar traag vooruit. Eer ik een volledige sjaal zou hebben zou het zomer zijn. Een sjaal mét gaten trouwens, want ik had nog meer steken laten vallen. Maar, zo ver was ik nog niet - de lente kwam, het breiwerk slabakte en verdween ergens in de kast ... 

Een jaar later, op een van de eerste grijze herfstdagen van 2014 kreeg ik opnieuw zin om te breien. Die halve sjaal met gaten liet ik liggen waar hij lag, ik wou liever helemaal opnieuw beginnen. 
Ik dus naar Veritas om daar 2 dikke breinaalden en enkele bollen dikkere wol  te gaan kopen.
Dikkere wol en dikkere breinaalden, dat betekent dat het sneller zou vooruitgaan jihaa!
Meisje en geduld, humhum.

Het boek van breien voor dummies werd weer bovengehaald, stap 1 werd herhaald en bij stap 2 hield ik het weer op de makkelijke rechtse steek. Oke, dit ging iets vlotter en zonder gaten tot nu toe, maar toch nog traaaaaag. Twee en een halve bol verder en woeps de lente was daar al.
Het breiwerk verdween wederom voor de zomer in de kast. 

Een paar weken geleden kreeg ik opnieuw zin om te breien (o jee, zou dat nu telkens zo zijn bij het vallen van de bladeren?). Het breiwerk werd weer opgeduikeld en ik geraakte weer in gang. 
Ik breide verder en zag stilletjesaan een sjaal in dat stukje breiwol verschijnen, de goesting om dit breiwerk af te werken werd steeds groter. En, fingers crossed, nog steeds zonder gaten.

Gisteren was het grote moment, tadaaa de sjaal was eindelijk klaar! 
Om op het laatste moment geen fouten meer te maken liet ik het aan mijn moeder over om hem van de breinaalden te halen. Tgoh, m'n eerste breiwerk, ik ben er begot fier op. 

Amaai, ik lees dat er heelder truien mét kabels gebreid worden en weer afgehaald om opnieuw te beginnen, of dat er met 3 priemen gebreid wordt om een muts te maken ... Straf hoor, maar niet voor mij en mijn geduld weggelegd vrees ik. Ik hou het braafjes bij mijn rechtse steek en rechtdoor. 

En nu? Wel ... ik denk dat ik aan een sjaal voor 2017 ga beginnen ;-)

In het begin van dit jaar, zo rond februari ongeveer, zag ik op enkele naaiblogs foto's van de Lotta verschijnen. Ik vond het direct een leuk model van rok: die rimpels, die steekzakken oooh! Na wat lichte twijfel want het leek me toch iets moeilijker dan deze rok, kocht ik het patroon bij Compagnie M. Het zou me wel lukken, desnoods met de hulp van ons moeder. Ik kocht ineens ook stoffen op het web zodat ik er direct aan kon beginnen. Het mocht wel iets feller zijn deze keer, dus koos ik voor een blauwe katoen met witte kikkertjes en een roestkleurige accentkleur voor de zakken.

Met veel goesting knipte ik volgens het patroon de verschillende stukken stof uit, ik begon de randen te zigzaggen zodat de stof niet zou rafelen. En dan viel het stil. 
De zin om te naaien was weg. Het lag niet aan het patroon, noch aan de stof. Noppes. 
Even geen zin meer om te naaien. 

Een trouw kwam, een reis, verbouwingen, ... en de hele tijd bleef de stof liggen wachten.

Maar vorig weekend had ik opeens weer de naaikriebel. En lag daar niet ergens een Lotta te wachten? Hahaaaa!

Het patroon werd weer bovengehaald, de stof en de naaimachine ook.
En hup, drie dagen later, in stukjes en in beetjes, is hij toch afgewerkt geraakt. 
Nu, een half jaar nadat ik het patroon kocht ben ik nog steeds fan van het model, de rimpels in de rok en de leuke handige steekzakken. Hij zit fantastisch en hij is precies op mijn lijf gegoten. Ik denk dan ook dat dit mijn favoriete winterrokje zal worden!

De stof met de kikkertjes is organische katoen van Cloud9, de roestkleurige accentstof is van Soft Cactus. Beide komen van bij Think Marie.

rimpeltjes

handige grote zakken

een rokje

een meisje met een rokje

Charlotte van de blog Charami vond het ook wel een leuk idee om te ruilen.
​In haar eerste berichtje schreef ze dat ze redelijk kan haken en breien en dat kwam goed uit, ik kon nl. nog wel een warme muts gebruiken voor de komende winter.

Heel wat mailtjes gingen heen en weer om onze voorkeuren en smaak door te geven. 
Charlotte stuurde me haar lievelingskleuren door, een paar voorbeelden en een paar willekeurige dingetjes die me konden inspireren. Ik mocht dan weer kiezen tussen verschillende mutsmodellen op foto, de  stijl en enkele lievelingskleuren. 

​Charlotte koos uit een aantal voorbeelden een lichtblauwe ring met witte driehoekjes waar ik een paar oorstekertjes bij maakte. Maar omdat ik wist dat Charlotte werk aan het maken was van de muts en ze graag oorbelletjes draagt heb ik er nog een paar extra bij gedaan (die niet op de foto staan).

Ze moest immers een aantal technieken toepassen die nieuw voor haar waren, ze had nog niet eerder in het rond gebreid met zo'n kleine omtrek en ook de kabels waren nieuw. Maar het resultaat is super mooi!  Zowel de kleur roest die perfect bij mijn blauwe jas past, als de kabels en het model. Ik vind hem geslaagd en zal hem heel vaak dragen. 

​Dank je wel voor de fijne ruil!

​Dit was de twaalfde en voorlopig laatste ruil. Ik heb besloten om eventjes te stoppen met het maken van juweeltjes voor het ruilen. Maar aangezien ik nog enkele afgewerkte setjes juwelen, ringen en oorstekertjes in m'n schuif heb liggen, doe ik deze weg in een eenmalige uitverkoop. Alle juweeltjes en meer info vind je terug op de facebookpagina.