Nummer 44

Zondagnamiddag bezocht ik in heel leuk gezelschap de fototentoonstelling The World of Steve McCurry. Een absolute aanrader! Mocht de naam McCurry geen belletje doen rinkelen, dan doen zijn foto's dat vast wel. Vooral de laatste foto hierboven van het Afghaanse meisje is ondertussen een icoon geworden.

Steve McCurry startte zijn fotografie-carrière in 1978, in Afghanistan tijdens de Russische bezetting. Daarna reisde hij vooral in Azië als documentairefotograaf, waar hij foto's nam van een heleboel internationale conflicten, van de brandende olievelden in Koeweit tot de oorlog in Yemen. In 1985 werd hij wereldberoemd door een foto op de cover van National Geographic, die van het Afghaanse meisje. Sinds 1986 is hij ook Magnum fotograaf.

​Zijn foto's herken je aan de mensen die er op staan in traditionele kledij, die vaak ook recht in de lens kijken. Intrigerende foto's met veel emoties in vaak felle kleuren eigen aan de cultuur en tradities. 

Fijn tijdens de fototentoonstelling was dat we een audiogids meekregen waarop we bij sommige foto's het verhaal erbij konden beluisteren. Wij waren alleszins vaak onder de indruk, was het niet van de foto dan wel van het verhaal erachter. Af en toe werd ook iets verteld over de manier van werken door Steve McCurry. Ik onthou daarvan dat je bij fotografie veel geduld moet hebben  en dat McCurry tot nu toe een nogal avontuurlijk leven geleid heeft.  

Heb je ook zin om meer foto's van Steve McCurry te bekijken - meer dan 200 - dan kan dat nog tot
25 juni in De Beurs van Brussel, heel makkelijk bereikbaar met de trein. Meer info vind je op deze website. Je bestelt best je tickets via de website, dan hoef je net als wij niet aan te schuiven bij de inkom.

Ps: Als je in De Beurs bent, vergeet dan niet om af en toe naar het plafond te kijken. Waarom, dat merk je daar wel.
Pss: Aangezien De Beurs vlak bij de Grote Markt, Manneke Pis, ... ligt houdt niks je tegen om zelf de toerist uit te hangen, nu je daar toch bent. Hajaa.
Psss: Mocht je een hongertje krijgen als je daar bent, bij Kathleen vind je een geweldige tip om je buikje te vullen. Vlakbij!

Sinds ik de foto's van Johan aan zee mocht maken heb ik de smaak van portretfotografie te pakken. Alleen is het niet zo makkelijk om een proefkonijn, alias model te vinden die even wil poseren ... 

Zaterdag ging ik een handje helpen bij mijn broer. Hij had een grote kleerkast gekocht, eentje met zes deuren van IKEA. Zo eentje waarbij je flink moet nadenken als je deze juist in elkaar wil zetten.
Voor ik naar hem vertrok stelde ik nog snel de vraag of ik ook enkele foto's van hem mocht maken, "natuurlijk" was zijn antwoord. Jipie, het fototoestel mocht ook mee.

Nadat ik mijn broer wat geholpen had met het in elkaar puzzelen van lades en legplanken mocht ik enkele foto's nemen. We bleven binnen omwille van het slechte weer en zochten een raam waar hij naast kon zitten voor mooi licht. Ik mocht hem als een echt model regiseren: kijk naar links, iets meer, nog een beetje en nu naar boven... Ik liet hem op de grond liggen en haalde er vervolgens een trapladdertje bij om ook van bovenaf foto's te kunnen nemen. Het was foto's nemen op gevoel omdat ik niet goed weet welke hoek de beste is, die ervaring mis ik nog.

Terug thuis zag ik dat er toch enkele mooie tussen zaten, jeej! De volgende dag bewerkte ik de foto's, enkele liet ik in kleur staan maar zwart-wit heeft toch mijn voorkeur. Dat maakt het beeld sterker vind ik. 

Hupsadesie ik heb m'n vuurdoop gehad, mijn eerste echte fotoshoot. En jaja, nu heb ik de smaak helemaal te pakken. Mensen vastleggen op foto, het is toch iets anders dan foto's nemen van euh cactussen. 

Het is een tijdje geleden dat hier nog eens een update kwam over het reilen en zeilen op Nummer 44. Maar, dat maak ik weer helemaal goed met deze uitgebreide As we speak! 

Voel me ontzettend moe.
Het lijkt wel of mijn energiereserves geslonken zijn en het me maar niet lukt om m'n batterijen weer helemaal op te laden. Maar, ik ben niet de enige die moe is, ik lees het hier en daar en hoor het bij vrienden, collega’s en familie. Ik steek het deels op de wintertijd met zijn korte dagen, waardoor ik veel te weinig buiten kom. Veel liever kruip ik als een diertje in een holletje onder een dekentje ...
​Ach ja, komt wel weer goed.

Leest nogal wat af de laatste tijd
Het laatste boek dat ik las was Heksenhoeve, eentje dat ik bij Kathleen op haar blog ontdekte. 
Een boek dat zich deels afspeelt in het Meerdaalwoud en waar ook Leuven aan bod komt, daar was ik best wel benieuwd naar. Kathleen had helemaal gelijk met haar recensie. Het is een spannend verhaal waarbij de personages een plekje in je hart en hoofd krijgen want je bent benieuwd hoe het verder met hen gaat. En, als je in de buurt van Leuven woont of het Meerdaalwoud kent, krijgt het verhaal nog iets extra. Een aanrader dus!

Naast fictie blader en lees ik momenteel ook in enkele fotoboeken.
Belgicum van Stephan Vanfleteren mocht de spits afbijten. Ik kende het boek al, maar ik had het nooit vastgehad. Door de documentaire reeks op Canvas België scherpgesteld leerde ik het opnieuw kennen en leende ik het uit bij de bib. 
Ik vond de zwart-wit foto’s vaak melancholisch, ontroerend, soms triest maar ook verbazend en soms zelfs grappig. Sommige foto’s lijken zo eenvoudig, maar als je ernaar blijft kijken komen er verschillende lagen naar boven...  Ik heb het boek meer dan eens verlengd bij de bib, misschien moet ik het maar aankopen ;-)
​
​Een fotoboek dat klaar ligt is Street Photographer van Vivian Maier. Het werk en vooral het levensverhaal van Maier heb ik leren kennen via de documentaire Finding Vivian Maier. 
In het heel kort: Maier was naast nanny een getalenteerde straatfotografe die vooral van mensen en gebouwen foto’s nam in het naoorlogse New York, Chicago en Los Angeles. Haar werk - ze nam meer dan 150.000 foto’s - werd pas na haar dood bekend.
In het fotoboek staan niet alleen schitterende foto’s, maar ze tonen ook een stukje geschiedenis door het naoorlogse straatbeeld in Amerika. Ik kreeg het boek voor m’n verjaardag en het ligt hier al een maand op tafel, maar ik heb er nog niet echt in durven kijken. Misschien raar, maar ik wil het nog even bewaren … 

Plant een reis. 
Naast fotoboeken worden er momenteel ook reisgidsen gelezen. Van IJsland. 
Jeej, we zijn een reis aan het plannen! JEEJ! 
In 2015 zou ik ook al naar IJsland reizen, maar toen heb ik de reis moeten annuleren omdat het te vermoeiend zou zijn. Nu pakken we het iets anders aan. We vliegen naar Reykjavik, huren een auto en hebben dan 9 dagen de tijd om het zuiden van IJsland te ontdekken voor we terug naar huis vliegen. We reizen van het schiereiland Snaefellnes naar het jökulsárlón gletsjermeer,
en stoppen onderweg nog bij enkele watervallen, geisers, zwarte lavastranden, … 
Je kan het hele eiland rondreizen op 10 dagen, maar we reizen op een lager tempo en nemen de tijd om even te stoppen, een korte wandeling te doen en foto’s te nemen... dus dat komt wel goed met de vermoeidheid. Nog 211 nachtjes slapen.
​
Kijkt naar een nieuwe serie.
Naast lezen probeer ik af en toe ook naar een serie te kijken. Bij Suits is het nu wachten tot seizoen 5 op DVD verschijnt, maar ondertussen ben ik begonnen aan Orange is the new black. Eentje dat maar bleef terugkomen op verschillende blogs én goede kritieken kreeg, dat maakt me toch nieuwsgierig. Ik heb seizoen 1 juist helemaal gezien en kan alleen maar bevestigen wat ik over de serie las. Seizoen 2 ligt ook al klaar.

Verder.
Weet ik dat het in februari en maart ook nog berekoud kan zijn, maar stiekem hoop ik op een vroege lente met fluitende vogeltjes, knoppen in de bomen en bloemetjes die op onverwachte plaatsen komen piepen. Probeer ik wat meer offline te zijn, de pc wat meer af te zetten en de smartphone opzij te leggen.  In februari probeer ik ook weer wat meer op stap te gaan met het fototoestel, dat maakt me altijd weer blij. Maar, wordt er waarschijnlijk toch nog vaak en graag onder warme dekentjes gelegen met en kat (of twee) op mijn schoot. Knuffelkatten, I like :-)

Ook dit jaar maakten wij van de Kerstdagen vakantiedagen en sliepen we in een ander bed dan het onze. We gingen de zeelucht opsnuiven in Cadzand, net over de grens in Nederland en vierden Kerstmis aan zee.

De eerste avond werden we getrakteerd op wondermooie luchten boven zee die van oranje over paars-grijs naar blauw veranderden. ​We wandelden op de grote pier de zee in, tot we bijna wegwaaiden.

​De volgende dagen zagen we alleen maar grijze wolken en zat er bij de felle wind ook wat miezerregen, maar dat hield ons niet tegen om de zee van dichtbij te gaan bekijken. 

​Weer een dag later was de lucht helemaal schoongeveegd en werden we getrakteerd op een winterzon en blauwe hemel. Een ideaal moment om naar het Zwin te trekken!

Na het bezoek aan het Zwin reden nog een klein stukje verder om ook de Belgische zee van dichtbij te kunnen bekijken.

​Bijna weggewaaid, een rode neus van de kou ... meer moet dat niet zijn! 
Het was wederom een hele fijne korte vakantie aan zee.

In juli vorig jaar publiceerde ik hier op de blog een life list, een lijstje met 53 puntjes die ik heel graag wil doen. Ik had er puntjes tussen gezet die makkelijk te verwezenlijken zijn, puntjes die ik kan combineren en puntjes waarbij ik jullie hulp nodig heb. Maar hoe zit het eigenlijk met dat lijstje, is het gelukt om enkele puntjes af te vinken?

(7) Radslagen maken op het strand
We zijn vorig jaar twee maal naar zee geweest, een keertje in september en een keertje in december. In september hadden we stralend mooi weer, met een zonneke en zonnekloppers op het strand. Maar jammer genoeg heb ik er toen helemaal niet aan gedacht om radslagen te maken.
​In december dacht ik er wel aan, maar toen vond ik het bij vriestemperaturen en miezerregen toch iets te koud om vrolijke radslagen te maken op het strand. Eentje voor dit jaar dus, waarbij ik plechtig beloof om bewijsmateriaal te leveren, ahum.

(9) Een sneeuwman maken en (46) een sneeuwballengevecht
“Sneeuw, sneeuw!” riep ik begin deze week vrolijk. Ook vandaag lag er ’s ochtends een dun laagje sneeuw toen we wakker werden. Jammer genoeg iets te weinig om een sneeuwballengevecht te doen, of een sneeuwman te maken. Nog even een heuse sneeuwstorm afwachten – de winter is nog niet voorbij – of naar het noorden trekken, dan kan ik ineens ook puntje 1 afvinken. 

(15) Een bevroren zee zien
Een bevroren zee heb ik nog niet gezien, dat moet wel bijzonder zijn.
Ijs zien drijven op de Semois dan weer wel. Maar dat is niet hetzelfde, niet helemaal.

(17) Dansen in de regen
Daar heb ik al veeel kans toe gehad, maar vergetelhoofd dat ik ben heb ik er nog niet aan gedacht om een dansje te doen terwijl het regent. Een makkelijke nochtans. 

(21) Een fotoshoot doen 
Eentje die ik stiekem al een hele tijd wou doen. En, met dank aan lief is deze ook gelukt! 

(22) Op blote voeten door het gras lopen 
We hebben een grote stadskoer met een aantal planten en bloemetjes op, maar geen gras.
Het dichtstbijzijnde grasveldje wordt dan weer heel graag gebruikt door honden die op wandel gaan met hun baasje, geen goed idee dus om daar met m’n blote voeten op te gaan lopen. Als ik zonder schoenen door het gras wou lopen moest ik het iets verder gaan zoeken … 
In augustus ben ik samen met m’n metekindje en broer naar het blotevoetenpad geweest, heel leuk! Naast blubbermodder, zand, steentjes, houtsnippers was er ook gras, veel gras. Check! 

(23) 50 kaartjes versturen
Hmmm hier staat de teller op 3, nog 47 te gaan dus. 
Helpen jullie me om dat cijfer wat op te krikken? Als je graag een kaartje in de brievenbus krijgt mag je me nog steeds je adres bezorgen via meisjevannummer44 [at]gmail[dot]com. 

(26) Eigen groentjes kweken
Ook check! In de lente en zomer heb ik voor de eerste keer geprobeerd om groentjes te kweken in een pottenmoestuin. Het was een kleine test of ik eigenlijk wel groene vingers heb.
De kruiden deden het fantastisch, hun potten waren al snel veel te klein. De tomatenplanten hadden een goeie start, maar de tomaatjes zelf vielen wat tegen. Met de aardbeien had ik ronduit pech door een ziekte op de plant. Of ik dit jaar opnieuw een pottenmoestuin ga aanleggen daar ben ik nog niet helemaal uit. Maar check dus! 

(39) In een rollercoaster gaan
Ik ben eigenlijk niet zo’n held in pretparken. Als ik zie welke bochten en toeren sommige rollercoasters maken krijg ik al de kriebels in m’n buik. Eentje waarbij m’n voeten boven m’n hoofd zouden zwieren is het dus niet geworden. Joris De Draak in de Efteling was de spannendste die ik tot nu toe deed. Jaja schrikkepiet ik. 

(42) Een kleedje maken 
Een zomerkleedje maken is me al gelukt! In 2015 eigenlijk al, voor ik deze life list maakte. Ondertussen ligt er al meer dan een jaar een patroon en een stofje klaar om een winterkleedje te maken. Dus, bij deze ga ik streng zijn voor mezelf en schrijf pas check als ik dit tweede kleedje gemaakt heb. Een beetje een schop onder m’n eigen kont mag af en toe wel.

(52) Een kampvuurtje bouwen
Een open haard of een gezellig haardvuur telt niet mee. Noppes, het moet zo’n knisperend, lekker ruikend houtvuur zijn in open lucht. Eentje voor in de zomer dus.

En hoe gaat het nu verder?
Er zitten er makkelijke bij zoals belletje trek of een klavertje vier vinden, die dit jaar moeten lukken, als ik er aan denk... Maar eigenlijk ben ik best tevreden met het resultaat! Toch?

​
Ps. 1: Ik heb hier heel stiekem m'n leeftijd van 34 in 35 jaar veranderd, maar shhht hoor.
Ps 2: Er is rechts bovenaan een nieuwe blogpagina bijgekomen waar ik foto's op plaats waar ik blij van word. 

De tweede editie van de kerstkaartenruil was ook weer ontzettend leuk om te organiseren! 

Ik heb getwijfeld om zelf kerstkaartjes in elkaar te knutselen, maar ik bleek dit jaar toch niet zo in een creatieve bui. Tijdens een bezoek aan de Kerstmarkt in Leuven vond ik gelukkig twee originele kerstkaartjes - jeej!.

Lotte van Lottes Anekdotes en Liesbet van Zwartraafje kregen een sneeuwman en kerstboom die ze in elkaar konden steken en eventueel ophangen in hun kerstboom. Er stak er ook nog een klein kaartje bij met eindejaarswensen. 

Zelf kreeg ik een heel leuk zelfgemaakt kaartje van Kate Creatief, ze is heel handig met een haaknaald. Ook van Evi's Journey kreeg ik een heel mooi kaartje met lieve nieuwjaarswensen in.
Dankjewel!

​Leen - Unique Marieke - Zwartraafje - Kate Creatief - Evi's Journey - Gerhilde maakt -
Le petit requin - Made by Lillo - Jarmat - Inspiratie Ave Zoete - Katiana - Ditjes en datjes -
Lottes Anekdotes - Schilderijen Hilde - Blog van Sabrina