NUMMER 44
~ Schrijfsels van een gewoon meisje in haar eigen kleine wonderwereldje ~
Het bloggen staat de voorbije maanden op een lager pitje, een waakvlammetje eigenlijk. De drang en zin om te schrijven is stilletjes weggegaan, als een dief in de nacht. Foto's nemen en met beelden bezig zijn heeft het schrijven al een tijdje overgenomen. Instagram is voor mij dan ook een ideale plek om foto's te delen. Bijna dagelijks post ik daar een foto die bij mijn gevoel van dat moment of die dag past. Maar, omdat er niet zoveel plaats is op Instagram om het verhaal achter enkele van de foto's te vertellen, doe ik het hier op de blog. Zo kan ik dat waakvlammetje hier ook weer even omtoveren in een groot en warm vuurtje. Een plas-selfie. Ik heb mijn wandelschoenen aan, een lekker warme broek, een dikke jas en als je in de plas kijkt zie je ook de weerspiegeling van een muts. Het was een van die eerste koude en natte zondagnamiddagen in november. Ideaal weer om onder een dekentje te kruipen met een warme kom soep. Maar, we hadden genoeg van binnen te zitten, hup naar buiten dus. Het was koud en we hebben wat regen gehad, maar het deed ook deugd om buiten te zijn. Dit was de laatste foto die ik nam die dag, snel genomen ook. Pas thuis zag ik dat het best wel een leuk beeld was. Reflections in a puddle. Nog maar een week voor ik deze foto nam hingen de bladeren nog aan de bomen, in alle herfsttinten die je je maar kan inbeelden. Een week én een storm later zag je niks dan kale bomen met hier en daar een eenzaam blad. Dat zag ik ook toen ik in deze grote plas keek, bomen die al helemaal klaar zijn voor de winter. Een tas voor een kleine stoere meid. Niet alleen het bloggen staat op een lager pitje, ook m'n naaimachine is duchtig stof aan het verzamelen. Heel af en toe haal ik hem nog eens boven voor een eenvoudig projectje. Deze keer is het een tas geworden, eentje die gebruikt zal worden als turnzak. Hij is nog niet helemaal klaar, ik moet nog een paar hoekjes afwerken en een naam op flokken. De deadline is Kerstmis, ik heb gelukkig nog wel even tijd. Drowning leaves. Je moet je een hele grote vijver voorstellen, een koppel zwanen dobbert in de verte. Er hangen dikke grijze wolken waar de zon maar af en toe door breekt. Rond de vijver staan er hoge bomen waarvan de takken heen en weer wiegen door de felle wind. Zelf sta ik aan de rand van de vijver te kijken naar de dwarrelende bladeren die in het water vallen. Ze drijven nog even verder om even later voorgoed naar de bodem te zakken ... Luchtbelletjes. Soms vind ik het leuk om een beetje te experimenteren met het fototoestel en dan de foto te bewerken. Het is allemaal nog nieuw voor me, dus soms lukt het en soms ook helemaal niet. Op deze foto zie je eigenlijk luchtbelletjes die vast hangen aan de zijkant van de drinkbak van onze katten. Een beetje bijsnijden, in zwart-wit omzetten en voila. De zon. Dit is al een oudere foto, eentje van een ondergaande zon die tussen de dennenbomen komt piepen in de dichte bossen van Bastogne. Een beetje nostalgie maar ook uitkijken naar, omdat we binnenkort naar de Ardennen gaan en omdat ik de zon toch begon te missen ... Wil je nog meer foto's bekijken van november, dan kan dat hier op @Nummer_44
Hohoho! Nog een dikke maand en het is kerstmis. Ik kijk eigenlijk al stilletjes uit naar de lichtjes in de straten, de versierde etalages, de kerstboom en de cadeautjes er onder. Wat ook altijd leuk is en o zo bij kerstmis hoort zijn kerstkaarten! Wel, met dat in het achterhoofd dacht ik dat het wel leuk is om een tweede editie van de kerstkaarten ruil te organiseren! Een kerstkaartenruil?Het idee is onbekenden kerstwensen te laten versturen naar elkaar, meer concreet: een kerstkaart versturen naar twee onbekende kerstmaatjes. In ruil voor jouw kerstkaarten krijg je er zelf ook twee toegestuurd. Een kerstkaartenruil dus. Ben je een creatieveling, dan kan je je helemaal uitleven met karton, papier, lint, stof, vilt, ... vul zelf maar in! Denk je van oei, ik heb niet zo'n creatieve vingers dan mag je gerust zelf een kerstkaart kopen en daar je lieve kerstwensen op schrijven. Maar dan wel geen kerstkaart van 13 in een dozijn, probeer origineel uit de hoek te komen. Je mag zelf kiezen hoe en wat, de enige voorwaarde is dat de kaart in een enveloppe past en dat deze enveloppe in de brievenbus past. Dus niet te dik of niet te groot, het is niet de bedoeling om er heuse cadeaus van te maken en de postbode te veel werk te bezorgen. Hoe kan je mee doen?Stuur je naam, voornaam, adres, e-mailadres en de naam van je blog (als je eentje hebt) door naar meisjevannummer44@gmail.com of vul het onderstaande contactformulier in. Ook zonder blog kan je gerust mee doen! Inschrijven kan tot en met 4 december. Vanaf 5 december kan je de namen van je 2 kerstmaatjes in je inbox verwachten. Je kerstkaartjes zouden rond 25 december bij je kerstmaatjes moeten toekomen. Ideeën kan je op deze Pinterest pagina opdoen, maar ga zeker ook eens op de blog kijken van de kerstmaatjes waarvan je de gegevens hebt gekregen. Deel gerust dit blogbericht of het Facebookberichtje, hoe meer zielen ... yup. Jeeej! Ik doe graag mee aan de kerstkaartenruil!Whoepsaa, oktober vloog voorbij! Waar gaan die dagen toch zo snel naar toe? Hieronder een kort overzicht wat ik de voorbije maand allemaal heb uitgespookt ... Op een van de eerste herfstige dagen zocht ik naar paddenstoelen in het bos. Aan dit grote exemplaar was al eens geknabbeld door muizen of misschien wel eekhoorntjes? Of een kabouter die zijn dak aan het vernieuwen is ... Lekker luie zondagen in de zetel met Yoko op m'n schoot en een boek in m'n handen. Er werden zomaar-herfstcadeautjes uitgedeeld aan m'n metekindje Marit. Zomaar cadeautjes zijn de leukste, zeg dat ik het gezegd heb ;-) Er werd courgettesoep gemaakt en gesmaakt. Er werden bloemetjes gekocht om op de vensterbank te zetten (paarse heide) en een kleurige chrysant om de koer wat op te fleuren. We gingen een dagje naar Planckendael. Naast veel beestjes bekijken hebben we ook zoals aapjes in een hangbrug geklommen, er werd met een bootje gevaren, een ijsje gegeten, een paar keer ooh en aah geroepen en volgens Marit héél veel foto's genomen #schuldig. En, we maakten ook wat wandelingen in het bos om naar al de herfstkleuren te kijken.
|
meisjeBeetje dromerig, beetje naïef, beetje koppig, beetje vergeetachtig.
Lief zou zeggen, laat dat beetje maar vallen. leest vaak bijVerbeelding
Tales from the Crib Gerhilde maakt Liquid Skies Mme Zsazsa Le petit requin Dietemiet Ma vie en vert Mme Carper Chez Julie vroeger
April 2017
meer |