Nummer 44

't Zijn 3 schavuiten onze kattemiekes!

Bo en Yoko dat zijn twee knuffelmiekes. Als ik me in de zetel durf te zetten komt Bo gegarandeerd afgetrippeld om zich op m'n schoot te nestelen, nu ook ligt ze hier op m'n schoot terwijl ik dit typ ...
Als ik me neerleg in de zetel ligt er na een paar minuutjes een kat op m'n buik en eentje tussen m'n benen. Scarlet die bekijkt het liever van op een afstandje. Ze ligt liever op de poef in een hoekje of helemaal alleen in haar mandje.

't is een superlieve hoor Scarlet. Als je nog maar naar haar kijkt begint ze al te spinnen roinke-roinke-roinke en draait ze zich op haar rug zodat je makkelijker aan haar buikske kunt krabbelen of aan haar oortjes. 
Bo die laat haar enkel aaien als zij het wil, als een echte kat dus. Maar als ze aaikes wil dan zal je het weten hoor,  zo'n oogjes dat ze dan kan trekken... Yoko die laat haar enkel knuffelen als ze juist wakker is, met nog een slaperig koppeke ... anders denkt ze dat je met haar wil spelen en haar uitdaagt!

't is dan ook een enorme speelvogel Yoko, als jongste van de drie. 's Morgens na hun eten moet ze van voor naar achter kunnen crossen en van boven naar beneden. Als ze onderweg een andere kat passeert springt ze deze in haar nek. Beetje tikkertje en verstoppertje tussen de katten dus. 
Als er geen spinnen zijn om op te jagen zijn of een vlieg om achterna te lopen amuseert ze zich wel met haar speeltjes. Ook onze blote tenen zijn op een of andere manier heel uitdagend ... en a ja dat kriebelt hoor! Haar laatste ontdekking is in de donsovertrek kruipen en dan alles wat maar beweegt van onder het laken aanvallen! 

Veel klapkes ook. Alledrie anders. Scarlet als ze onverwacht aaikes krijgt of als er iets lekker te smikkelen is, Yoko als ze aan het spelen is van contentement en Bo als ze heel blij is en als we thuiskomen of alledrie samen als ik te lang treuzel met hun kommetjes met vleesje in hihi.

Gekke gewoontes ook! 
Scarlet is verzot op water. Ze is een kat die met haar pootjes drinkt, dus eerst met haar pootje in het water dippen om het dan af te likken. Als er buiten na regen ergens een plas blijft staan wil ze daar eens van gaan proeven! We moeten er ook op letten om het deksel van het toilet toe te doen, want daar durft ze ook uit te drinken (jakkie!). Yoko heeft een gekke kronkel in haar hoofdje waardoor ze soms denkt dat ze een aapje is. Overal klautert ze op of in ... kasten, op de frigo, in de vaatwasser, in lades ... gelukkig niet in de gordijnen!
En Bo die slaapt het liefst op iets dat kraakt, een papieren of plastieken zak of een tas. 

Ach, het zijn schavuitjes onze drie lieve kattemiekes!

Wij zijn hier met zijn tweetjes om kleren vies te maken. Zoveel was is er hier op nummer 44 dus niet om onder te verdelen in tig aantal verschillende soorten wassen en wasprogramma's. 

De enige wassen die we hebben is een op 40°, eentje op 30° en een fijne was of wolwas. Ah en ook nog eentje speciaal voor gore-tex materialen zodat die jassen en broeken de regen en wind blijven tegen houden en wij droog blijven.  Daarnaast probeer ik  wat te letten op de kleuren: licht bij licht en donker bij donker.

Dat is het - easy-peasy ... maar misschien gaat er nu wel een wenkbrauw omhoog bij ons moeder kweethetniet.

Al die waspoeder-reclames op tv met hun grauwe grijze t-shirts, of een roze was door een verloren rode sok dat gebeurt hier gelukkig niet. Enkel af en toe een misbakseltje dus, zoals gisteren. 
Dan komt er ineens een mini-vestje uit de machine. Een wollen vestje dat een paar maten gekrompen is omdat het in de verkeerde was gesukkeld is hrm. En dat is niet meer te redden he, dat vestje! 
Dan probeer je daar een beetje aan te trekken om weer iets groter te worden maar dat mag je dus niet doen hoor .... want dan krijg je een schots en scheef vestje dat nog steeds te klein is. 
Eentje voor een poppemieke dus. 

Ach ja, geen erg, dat komt al eens voor he zo'n misbakseltje :-)

De blog bestaat ondertussen een dikke maand, tijd voor cadeautjes! 
In een van de vorige blogberichtjes was ik al bijzonder enthousiast over Think Marie en vooral van haar zelfgemaakte juweeltjes. Samen met haar organiseer ik deze Give away, jipie!

Wat kan je winnen? 
* een van de zelfgemaakte juweeltjes van Think Marie! Wat precies dat blijft een verrassing ... maar het is eentje uit de nieuwe wintercollectie. 
* daar bovenop een omkeerbare schoudertas speciaal door mezelf gemaakt voor de winnaar, in de stijl die hij of zij het liefste heeft. Je kan kiezen tussen een van de 2 modelletjes hieronder. 

Wat moet je precies doen om dit moois te kunnen winnen?

• Hebben jullie ooit een juweel gekregen of gekocht waar een mooi, ontroerend of grappig verhaal aan verbonden is? Schrijf er iets over in het commentaarveld. Laat in je berichtje ook meteen weten naar welke schoudertas je voorkeur uitgaat. Schoudertas 1 of schoudertas 2.
• Deel deze give away op je Facebook-pagina. Hier vind je het Facebookberichtje.
  
• Word of blijf volger van deze blog via Bloglovin of via de Facebookpagina. In de rechterkolom kan je onder Volg me de nodige knopjes zien staan. 
  
  

Meedoen aan de give away kan tot en met vrijdag 7 november. In het weekend dat daarop volgt maak ik de winnaar bekend! 

Veel geluk! 
Mrrmm, ik word hier zelf stiekem blij van ;-)

De herfst staat synoniem voor boeken lezen. Meestal haal ik m'n boeken in de plaatselijke bib, maar ik ga ook vaak naar de boekenwinkel om te snuisteren tussen de meest recente titels. En meisje in een boekenwinkel, dat is gevaarlijk ... elke keer kom ik met een of meerdere boeken naar huis :-)

Het laatste weekend van oktober organiseert de Standaard Boekhandel Openboekdagen. 
In aanloop naar de boekenbeurs organiseren ze een heus feestweekend met signeersessies, workshops, voorleessessies en meer van dat. 

Er zijn nog wel een aantal boeken die ik graag wil lezen en op m'n verlanglijstje staan.

De Schuld van Bavo Dhooge intrigeert me wel. Een verhaal over Senator Karl-Franz Passendorfer die van alles de schuld krijgt, van de verstopte doucheafvoer tot de split van de Beatles. 
Het Rosie Project van Graeme Simsion waarin de autistische Don Tillman met behulp van een zestien pagina's tellende vragenlijst zijn perfecte partner hoopt te vinden.
Het Grote Misschien, het debuut van John Green. Een boek over vriendschap, grenzeloze verliefdheid en volwassen worden.
De nieuwste roman Voor Jou van Jojo Moyes over de kleine grote wereld van Louisa. 
Of een van de vele naaiboeken, zoals Allemaal Rokjes, het Grote Singer Naaiboek, Zo Geknipt ... 

OOoooh... keuze te over! 

Doen jullie mee aan deze wedstrijd? En welk boek zouden jullie kiezen moest je winnen?

Soms moet het niet meer zijn ...

• In een boek beginnen van de bib en merken dat je de allereerst lezer bent
  
• Een glaasje Elexir 'd Anvers 
• Lieve kussen in mijn nek door schatteke lief
• In een knapperige appel bijten waarbij het sap van je kin loopt (idem bij een perzik, peer,...)
• Onze kat Bo die zich elke avond op mijn schoot komt nestelen
• Een weekendkrant, en alle bijlagen dan uit elkaar halen
• Een tas hete koffie
• Bergaf fietsen en snelheid maken (joehoe!)
• Foto's bekijken van de voorbije reis
• De glunderende oogjes van kleine meisjes die blij zijn met een door mij gemaakte knuffel 
• Verse lakens op bed 
• Schommelen
• ...

Daar ben ik toch gene krak in hoor.

Voorwaarts is zeer ok, zeker als ik voldoende ruimte heb, of tussen twee witte lijnen eentje links en rechts dat gaat me ook goed af. Maar achterwaarts, noppes. Meestal eindig ik met een van de achterwielen op de stoep, past de snuit van de auto niet meer bij in de parkeerplaats of eindig ik schots en scheef maar staat hij toch maar (huhum) in de rij. 

Soms begin ik er zelfs niet aan. Dan rij ik liever een paar tientallen meters verder naar een plaatsje waar meer ruimte is. Of geef ik het stuur met rode kaken door aan hartendief die hem hup in enkele vlotte bewegingen mooi parkeert. Hoe doen ze dat toch die mannen? Want eerlijk waar, ik moet toch toegeven dat het de mannen zijn die dit beter kunnen. Spreek me alsjeblief tegen .... 

Nochtans was dit 14 jaar geleden op mijn rijexamen een van mijn makkelijkst uit te voeren manoeuvres. Ook tijdens de opleiding lukte het me redelijk vlot om dit onder de knie te krijgen. Maar nu ben ik de techniek een beetje kwijt, tijd voor een opfrissing denk ik ... Ik ga het internet eens doorsnuisteren naar handige tips, maar als jullie er kennen, altijd welkom!